مهدی قزلی: مثل همیشه رمضان که به نیمه میرسد مثل یک رسم ریشهدار شعرا به جنب و جوش میافتند. حیاط حوزه هنری در بعدازظهر این روز گواه این شور و جنبوجوش است. جوان و پیر، خندان و بشاش و خوشپوش جابهجا مشغول گفت و گپ میشوند و گهگاهی چشم به ساعت دارند که کی خواهند رفت. کمی مانده تا غروب بالأخره با دو اتوبوس شرکت واحد از حوزه هنری سرازیر میشوند شعرا به سمت انتهای خیابان فلسطین، به سمت خانه واقعی شعر و شاعران. دیگر برای کسی جای شک نیست که این جلسات تأثیر وثیقی بر جریان شعر معاصر گذاشته است. یکی از گواههای این حرف هم سبقت شعرا برای شرکت و شعرخوانی در این مجلس است.
جمع شاعران در بیت سرحالتر هستند. هرچند هوا گرم است و روزه ۱۶-۱۷ ساعتی مردافکن، ولی شادابی جمع به چشم میآید...ادامه مطلب