آینده روشن

بزرگی راگفتند:آینده بشرتاریک است. پاسخ داد: ولی وظیفه ماروشن است

آینده روشن

بزرگی راگفتند:آینده بشرتاریک است. پاسخ داد: ولی وظیفه ماروشن است

آینده روشن

تولید، نشر و بازنشر فرهنگ، مدیریت و طنز

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ظریف» ثبت شده است

۲۶
آبان


تخم خروس


تخم خروس

وزیر امور خارجه گفت: «هرچه در برجام بود را گرفته‌‏ایم». ظریف، ضمن نشان دادن تصویر یک خروس لاری به خبرنگاران، از تخمی که این خروس در آینده‌‏ای نزدیک خواهد گذاشت، خبر داد و افزود: این عکس را خودِ خودِ جیم [کری] به من داد و تازه پشتش را هم امضاء کرده و گفت که هرچه این خروس تخم بگذارد مال خودِ خودمان است. وی با اشاره به کله کچل یکی از خبرنگاران و سبیل‌های تراشیده یکی دیگر از خبرنگاران، ابراز امیدواری کرد: حتی مشکل کله کچل آن خبرنگار و سبیل تراشیده این خبرنگار هم با تخمِ خروسِ مذکور، حل خواهدشد، چه برسه به آب و کالاهای اساسی و مسکن و اینا! وزیر امور خارجه این دولت، در پایان، ضرب‏‌المثل «توبه گرگ مرگ است» را به شدت تکذیب و محکوم و رد کرد و آن را ساخته و پرداخته منتقدان دولت و کسانی دانست که زبان دنیا را بلد نیستند. ظریف همچنین از سرنوشت دیپلمات ایرانی زندانی شده در دانمارک اظهار رضایت کرد.

برنامه ریزی دقیق

برنامه‌‏ریزی دقیق
ممکن است کارت سوخت برگردد ممکن هم هست برنگردد و ممکن هم هست کارت دیگری بدهیم و ممکن هم هست کارت دیگری ندهیم. معاون وزیر نفت ضمن بیان این خبر، از برنامه‏‌ریزی دقیق دولت برای جلوگیری از توزیع کارت سوخت، همزمان با حمایت از توزیع آن خبرداد و مژده داد که در آینده‌‏ای نزدیک، این وزارتخانه با همکاری سایر وزارتخانه‌‏های اقتصادی، هر نوع خروج غیرقانونی سوخت و موادنفتی از مرزهای کشور را «قاچاق سوخت» اعلام خواهدکرد و بازگشت همه قاچاقچیان به مرزهای بین‌‏المللی را خواستار خواهدشد. وی همچنین ابراز امیدواری کرد که برای سایر بخش‌های اقتصادی و فرهنگی و غیره‏ کشور نیز مانند وزارت نفت، برنامه‏‌ریزی دقیق و مؤثری انجام شود تا بیش از پیش شاهد برنامه‏‌ریزی‌‏های دقیق و مؤثر برای سایر بخش‌های کشور باشیم.

توتال

اعتراض توتال
یکی از روزنامه‏‌های سراسری یکی از کشورهای یکی از قاره‌‏های جهان در یکی از صفحات اصلی خود که در یکی از روزهای گذشته منتشر شد نوشت: «شرکت توتال به جرم پرداخت رشوه ۳۰ میلیون دلاری به مهدی هاشمی، ۷۵۰ هزار یورو جریمه شده است». این روزنامه ضمن عجیب خواندن حکم صادرشده توسط دادگاه، از درخواست توتال برای تجدید نظر خبرداد و افزود: وکلای شرکت توتال به محاسبه مبلغ رشوه با «دلار» و محکومیت شرکت به جریمه با «یورو» اعتراض کرده و تهدید کرده‏‌اند درصورتی که دادگاه تجدیدنظر به اعتراض آنها رسیدگی نکند و هر دو مبلغ را با یک واحد پولی محاسبه ننماید، دادخواست اعتراض خود را به دیوان بین‏‌المللی لاهه ارسال خواهندکرد و تا آخرش هم پای آن خواهند ایستاد، به روح پدرشون!


منتشرشده در راه راه شماره 60 روزنامه وطن امروز

  • بهزاد توفیق فر
۱۶
خرداد

 

قیصر: توچرا دست خالی اومدی؟ اینو کی پاره کرده؟

میتی: هیچی بابا، من بودم، حاجی ظریف، عباس نحیف، حمید غریب، آره و اینا خیلی بودیم، آق فِری‏مونم بود...

قیصر: فری؟ کدوم فری؟

میتی: فری سرخه! میشناسیش! از ما نه از اونا آره که بریم توافق کنیم. تو نمیری به موت قسم اصن ما تو نخش نبودیم. یعنی بودیم ولی اینقد نبودیم. آره... نه... گاز... دنده... دم هتل بوریواژ لوزان اومدیم پایین، یکی چپ یکی راست یکی بالا یکی پایین نشستیم رو بالکن به نوشتن که جانِ نامرد گفت بریم پایین. تو نمیری به موت قسم خیلی تو لب شدم؛ این جیب نه اون جیب نه تو جیب ساعتی خودکار اومد بیرون رفتم اومدم دیدم کسی نیست همه رفتن. پریدم تو طیاره بنزین نداشت. باالتماس پُرش کردیم اومدم دم کوچه سعدآباد بغل این هسته فروشیه اومدم پایین دیدم یه یارو کله هویجی واستاده گفتم هته ته! گفت رته ته! دست کردم کارت ویزیت موگرینی رو دربیارم بزنم تو صورتش جاخالی داد. دستمو کردم تو جیبم که برم و بیام... توافقو پاره کرد. گفتم نامرداش! یه تُفم انداخت روش. چشامو باز کردم دیدم مریض‌خونه روسام. حالا ما به همه گفتیم حله، شمام بگین حله، آره، خوبیت نداره. واردی که؟!


فیلمنوشت طنز : قیصر

  • بهزاد توفیق فر
۲۵
آبان

توئیزر  17

از هفته نامه راه راه در روزنامه وطن امروز


باز از برنامه جلوتریم!

رییس دولت بازهم گفت: در عمل به وعده‏ ها هرگز عقب‏ نشینی نمی‏ کنم. لازم به ذکر است که نامبرده چیزی هم درباره جلونشینی یا حرکت یا پیشروی یا هرچیز دیگری در این مایه‏ ها نگفت. وی در دیدار با اعضای شورای شهر تهران گفت برخی کارها مانند ساخت مترو، راه ‏اندازی خطوط اتوبوس تندرو و افتتاح بزرگراه آزادگان، برای تهران لازم است و باید هرچه زودتر وعده آن به مردم داده شود. همچنین یک منبع آگاه از ارائه گزارش صدروزه وعده داده شده، خبرداد و گفت: افتتاح خانه پدری رییس‏ جمهور و گرفتن کاپ اخلاق در برجام، فراتر از برنامه‏ ریزی زمان انتخابات بود!

 

یمنی‏ های خجالتی!

این یمنی‏ ها خیلی خجالتی و مأخوذ به حیا بودند، خیلی! یادم هست رییس دولتشان که گم شد، عربستان پیدایش کرد و هی داد زد این رییس دولت مال کیه؟ بیاد ببرتش! حتی کاغذ کپی کرد روی دیوار و شیشه مغازه‏ ها چسباند و سه بار با فاصله یکماهه در روزنامه رسمی آگهی داد که یک رییس ‏دولت موبور چشم آبی پیدا شده، صاحبش بیاد نشونی بده ببره! بازهم یمنی‏ ها خجالت کشیدند بروند بگیرند. خُب عربستان هم مجبور شد حمله کند به یمن تا بیایند و رییس دولتشان را پس بگیرند دیگر. حالا از بن‏ سلمان اصرار، از یمنی ‏ها تعارف که بابا چه قابل! الان لبنانی ها هم تعارفی شده ‏اند. یک کلام به نخست‏ وزیر لبنان گفتند بیاید استعفایش را بدهد، برود. اما این یکی هم... نه اینکه مرضی چیزی داشته باشند، نه! موقع رفتن می‏ گویند حالا بودی... سعد هم می‏ گوید باشه چون اصرار می‏ کنید می ‏مونم! گفته می‏ شود همه این درباریان دستگیر شده در عربستان، به خاطر همین تعارف بیجا دستگیر شده ‏اند!

 

 

اِشَّک جون!

دیروز، به محض اینکه سوار تاکسی شدم، راننده که دو طرف صورتش کبود بود، خیلی جدی پرسید: آقا شما آذری هستید؟ گفتم بله، چطور؟ گفت: ببخشید، اِشَک یعنی چی؟ گفتم دور از جون یعنی خَر، چطور؟ دست روی دست کوبید و گفت: ای رفیقای نامرد، گفتند برو به رییس‏ خط بگو اِشَّک جون نوبت منو بنداز جلو! منم از همه جا بی‏خبر، فکر کردم تعریفی چیزیه... حالا آقای دکترظریف، وزیرمحترم امورخارجه هم در توئیتی گفته‏ اند که مسئله داعش هم مثل برجام با "گفتگو" حل شد. خواستم در همین وقت عزیز به ایشان بگویم که نگاهی به فرهنگ فارسی به فارسی عمید بیاندازند، ناغافل فحشی چیزی می‏ دهند، ویلچرنشین می‏ شوند دوباره، از ما گفتن!


دریافت رایگان هفته نامه از سایت راه راه

  • بهزاد توفیق فر
۰۷
خرداد

داستان‌ها و امثال و حکم همواره با مصادیق‌شان در همه عرصه‌ها ساری و جاری بوده‌اند. قصه‌هایی مملو از کاراکتر‌های مثبت و منفی و خاکستری که برای هر فرد به فراخور حال، نماد و نمود پدیده‌هاست و دنیا همیشه درگیر سیاه و سپید‌های داستان‌ها بوده و هست و مکررا از طمع طماعان قصه‌ها، غصه خورده و خواهد خورد و همیشه تاریخ، روباهان مکار و گربه‌نره‌هایی بوده‌اند که دروغ و دغل، بزرگ‌ترین دستاویزشان برای اغنای مطامع‌شان باشد و صد البته دیگر چاشنی مهم در این میان، آنهایند که هدف فریبکاری این دغلان قرار گرفته‌اند تا داستان‌ها ساخته و پرداخته شوند.

  • بهزاد توفیق فر
۰۴
آذر

دور بعدی مذاکرات/ هفت ماه بعد/ جمع‌بندی توافق

فضای مذاکرات سازنده بود. وزیر امور خارجه آمریکا از طرف ایرانی خیلی تشکر کرد. طرف ایرانی هم خیلی ذوق کرد! گفتنی است طرفین تصمیم گرفتند که مذاکرات تا یکسال بعد تمدید و هر دو طرف در این مدت به تعهدات خود پایبند باشند. طرف ایرانی گفت ما که پایبندیم! طرف آمریکایی گفت: تا ببینیم!

 

دور بعدی مذاکرات/ یکسال و هفت ماه بعد/ جمع‌بندی توافق

فضای مذاکرات همچنان سازنده بود! وزیر امور خارجه آمریکا در گفتگو با خبرنگاران پس از آخرین دور مذاکرات گفت: این طرف ایرانی چقدر با حاله! طرف ایرانی در پاسخ افزود: خرابمون نکن داداش، باحالی از خودتونه! طرف اروپایی که می‌خواست میانه را بگیرد افزود: پسرا دعوا نکنید، هر دو تون باحالید!

گفتنی است طرفین تصمیم گرفتند تا یک سال و هفت ماه به مذاکرات ادامه بدهند و طرفین در این مدت به تعهدات خود پایبند باشند. طرف ایرانی گفت: حاجی ما دیگه باید چی کار کنیم؟ طرف آمریکایی افزود: ابلاغ می‌کنیم!

 

دور بعدی مذاکرات/ سه سال بعد/ جمع‌بندی توافق

فضای مذاکرات سازنده بود! جمیع دیپلمات‌های حاضر در وین تاکید کردند تا حالا هیچ مذاکره‌ای را ندیده بودند که این همه مدت سازنده بودن خود را حفظ کند! طرف ایرانی ذوق کرد! طرف آمریکایی هم افزود: من هم تا حالا طرف ایرانی به این باحالی و دیپلماتی ندیده بودم. طرف ایرانی از خجالت سرخ شد!

گفتنی است طرفین تصمیم گرفتند تا سه سال بعد به مذاکرات ادامه بدهند و طرفین در این مدت به تعهدات خود پایبند باشند. طرف ایرانی گفت: آقا من پام درد گرفته از بس پایبند بودم! طرف آمریکایی گفت: نداشتیم ها! طرف ایرانی خواست چیزی بگوید اما روش نشد! طرف آمریکایی به بغل دستیش اشاره کرد که بیست هزار تومان از دارایی‌های بلوکه شده ایران را در شانزده قسط به طرف ایرانی بدهند تا با آن پماد بخرد و بزند به پایش. طرف ایرانی برای نشان دادن حسن نیتش گفت که دفترچه بیمه دارد و بیست هزار تومان زیاد است، با 12 هزار تومان هم کارش راه می‌افتد! طرف آمریکایی گفت: بی‌خیال، ما بیشتر از اینها دوستت داریم، با بقیه‌اش یک کیلو گوجه بخر عزیزم! وی افزود: نگفتم بچه باحالیه!

 

دور بعدی مذاکرات/ شش سال بعد/ جمع‌بندی توافق

فضای مذاکرات سازنده بود! کارشناسان اقتصادی حاضر در وین اعلام کردند این مذاکرات برای هر کی آب نداشت، برای اهالی وین و بقالی‌ها و هتل‌ها و پلیس‌های آنجا نان داشته است. گفتنی است طبق آخرین برآوردها هم اکنون وین سومین شهر خوشحال دنیاست!

گفتنی است طرفین تصمیم گرفتند تا 14 سال بعد به مذاکرات ادامه بدهند و طرفین در این مدت به تعهدات خود پایبند باشند. در حاشیه مذاکرات طرف آمریکایی به طرف ایرانی گفت: عزیزم پات چطوره؟ پمادش خوب بود؟! طرف ایرانی گفت: ممنون، دستت خیلی سبکه حاجی! طرف آمریکایی به دستیارش اشاره کرد که 17 هزارتومان دیگر هم آزاد کند! طرف ایرانی گفت: من هم دست خالی نیومدم. سپس طرف ایرانی در حضور خبرنگاران محتویات یک گونی را خالی کردکف سالن. طرف ایرانی پیش چشم‌های مبهوت حاضران گفت: این آخرین محموله از هسته‌های زردآلوی موجود در کشور بود. ما الان ذخایر هسته‌های زردآلوی خودمون رو هم صفر کردیم! طرف آمریکایی گفت: یه پماد بیارید!

  

دور بعدی مذاکرات/ 20 سال بعد/ جمع‌بندی توافق

مذاکرات انقدر سازنده بود که نگو! رییس هتل کوبورگ وین در نامه‌ای رسمی به اعضای 5+1 از آنها خواست که مذاکرات تا بیست سال بعد ادامه پیدا کند. او در بخشی از نامه خود نوشت: با توجه به اینکه پسر ارشد بنده در دانشگاه آزاد تحصیل می‌کند و دو دختر دم بخت هم دارم، خواهشمندم با تمدید مذاکرات کاری کند که چرخ این هتل بچرخد و من از پس هزینه‌های خانواده خود بر بیایم! طرف ایرانی هم که کلاً به چرخیدن چرخ حساس! هیچی دیگه، قبول کرد!

طرف آمریکایی در حاشیه مذاکرات به طرف ایرانی گفت: بزنم به تخته، بعد از بیست سال اصلا تکون نخوردی ها! طرف ایرانی گفت: پماد داری؟!

 

دور بعدی مذاکرات/ 40 سال بعد/ جمع‌بندی توافق

مذاکرات سازنده بود... طرفین توافق کردند که مذاکرات کلاً ادامه پیدا کند. طرف آمریکایی از طرف ایرانی خواست کاشت، برداشت، واردات، صادرات و خوردن هرگونه موز را به این دلیل که این میوه کلاً هسته است، متوقف کند. طرف ایرانی که یک موز را تا نصفه خورده بود، بقیه‌اش را انداخت زیر میز! طرف آمریکایی هم با تعلیق تحریم واردات پماد به ایران موافقت کرد. طرف ایرانی در حالی که پاش رو می‌مالید، ذوق کرد...

گفتنی است طرف ایرانی در پایان این مذاکرات و به پاس 40 سال سازندگی طرفین، آنها را به بازدید از موزه صنعت هسته‌ای ایران در فردو و اراک دعوت کرد.


www.rajanews.ir


  • بهزاد توفیق فر
۲۱
آبان

مذاکره در حوزه دیپلماسی، یک تاکتیک است نه استراتژی. آمریکا در روند یکی دو سال اخیر- به ویژه از مهرماه سال گذشته- بر آن است که از تاکتیک مذاکره با ایران، نتایج استراتژیک به دست آورد. نقطه مقابل این گارد آن است که کسانی در کشور ما، نفس مذاکره را استراتژی تلقی کنند و به همین اعتبار در دستیابی به دستاوردهای تاکتیکی هم با زحمت مواجه شوند. این دو گارد متفاوت موجب شد عایدی دو طرف در مذاکرات ژنو کاملا نامتوازن و نامتعادل باشد. آمریکا می‌داند که ایران بنا ندارد بمب اتمی بسازد همچنان که می‌داند حتی ساخت چند بمب اتمی در برابر چند ده هزار بمب اتمی موجود در غرب نیز واجد کمترین ارزش نظامی یا دفاعی نیست و از آن سو، داشتن بمب اتمی، آمریکا را از شکست در عراق و افغانستان نجات نداد.
بنابراین مهم‌ترین ارزش مذاکرات هسته‌ای برای آمریکا- در زمانی که بی‌سابقه‌ترین ناکامی‌ها و ضعف‌ها را در طول 70 ساله پس از جنگ جهانی از خود به نمایش گذاشته و هژمونی ابرقدرتی او به چالش کشیده- این است که بتواند ولو به دروغ القا کند ایران به عنوان قدرتمندترین معارض کاخ سفید در غرب آسیا، از مواضع خود کوتاه آمده است. آنها نگران الهام‌بخشی عملیاتی و موفق ایران در چهارگوشه غرب آسیا (خاورمیانه) هستند. آخرین نمونه این اثرگذاری در شمال، مرکز و غرب عراق و در جریان سازماندهی مقابله موفقیت‌آمیز با داعش (پیاده‌ نظام جنگ نیابتی غرب در منطقه) به نمایش درآمد. به تعبیر رهبر معظم انقلاب- در دیدار با وزیر امور خارجه و سفیران جمهوری اسلامی در سراسر جهان- «در خصوص تعامل با دنیا دو استثنا وجود دارد؛ رژیم صهیونیستی و آمریکا. نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی‌ها مطلقا تاثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است... این کار [مذاکره] ما را در افکار عمومی ملت‌ها و دولت‌ها به تذبذب متهم می‌کند و غربی‌ها با تبلیغات عظیم خودشان، جمهوری اسلامی را دچار انفعال و دوگانگی جلوه می‌دهند... ضرر دیگر نشست و برخاست با آمریکا، ایجاد زمینه برای طرح توقعات جدید از سوی آنهاست... تا وقتی وضع کنونی یعنی دشمنی آمریکا و اظهارات خصمانه دولت و کنگره آمریکا درباره ایران ادامه دارد تعامل با آنها نیز هیچ وجهی ندارد.»
برای جان کری که از اوکراین تا پایتخت‌های آمریکای لاتین و از بغداد و دمشق و بیروت تا صنعا با کمترین توفیقات سیاسی مواجه بوده و حتی شکست‌های بزرگی را تجربه کرده، صرف گرفتن یک عکس با وزیر خارجه «جمهوری اسلامی» که آمریکا را به درستی شیطان بزرگ می‌داند، دستاورد مهمی است. با این حال هیچ مقام رسمی آمریکا هرگز درباره این مذاکرات دوجانبه (به انضمام حضور تشریفاتی و پوششی اشتون) نگفت «به واسطه مذاکره با ایران تابو شکست.» اما وقتی در این طرف کسانی به غلط نگاه استراتژیک به تاکتیک مذاکره داشته باشند، آنگاه نتیجه همان می‌شود که فلان سیاستمدار 5 آذر 92 با فایننشال تایمز مصاحبه می‌کند و می‌گوید «توافق ژنو خط‌شکنی بود... یک قسمت خط‌شکنی همین جا بود چون مذاکره با آمریکا یک تابو بود و این تابو آسان نمی‌شکست.» بر‌آیند دو نگاه متفاوت و متناقض همین می‌شود که کری و اوباما بگویند «عدم توافق بهتر از توافق بد است» (یعنی برای توافق هول نمی‌شویم) و در مقابل بشنوند هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست؛ حاکی از اینکه هزینه و قیمت توافق را هرچه که باشد ولو گران حساب کنند یا دبه در بیاورند یا کلاهبرداری کنند، می‌پذیریم. اصلا کریدور مذاکرات در وین و ژنو و مسقط نه، معامله یک آپارتمان یا خودرو میان دو نفر آدم عوام! یکی خود را مشتاق معامله و ترجیح هر توافقی بر عدم توافق نشان دهد و دیگری با وجود اینکه به این توافق نیازمندتر است بگوید عدم توافق را بر توافق بد ترجیح می‌دهد. تصور می‌کنید کفه کدام یک سنگینی می‌کند؟ اگر یک طرف مذاکره سیاسی گفت که به خاطر توافق حاضر نیست کنگره را دور بزند اما از طرف مقابل شنید «حتی اگر استیضاح هم شوم، جزئیات مذاکرات را به مجلس نمی‌گویم»، آیا جز این می‌شود که طرف آمریکایی، تحولات کنگره را فاکتور ‌کند اما این طرف دست خالی بماند؟!
  • بهزاد توفیق فر