حکایت دولت یازدهم و شتر گم‏شده

مردی شتری بی‏ صاحب و سرگردان یافت. پیش قاضی رفت تا حکم حلال کردن آن بداند. قاضی پاسخ داد: باید سه روز کامل در سراسرشهر شتر را بگردانی و جار بزنی که پیداشده، اگر صاحبش پیدا نشد، حلال است.

مرد، از فردا افسارشتر را گرفت و درشهر می گرداند، بلند فریاد می‏زد: آهاااای اهاااااالی ... این شتر... وناگهان صدایش را کاملا آهسته می‏ کرد و ادامه می‏ داد: پیدا شده...!

بابررسی کارنامه دولت یازدهم و بااندکی دقت می‏توان دریافت که اغلب – نه همه – اتفاقات روی داده در فضای کشور، چه درزمینه‏ سیاسی و چه در زمینه‏ های اقتصادی، فرهنگی و ... مصداق حکایت بالاست. دولت یازدهم بااستفاده از رسانه ‏های مرتبط خود! که پیش از این یا به تازگی، به جرگه "دوستان" وارد شده ‏اند. درابتدا و با صدای بلند خبری را اعلام کرده و مدتی طولانی با شانتاژ رسانه‏ ای و اظهارنظرهای موافقان، "خبر خاص" را به "شکل دلخواه" به گوش عموم مردم در پایین‏ ترین سطوح نخبگی می‏ رساند. آنگاه بعد از یک یا چندماه که شایعه کاملا گسترش یافت و تاثیرات موردانتظار خودرا برجای گذاشت به آهستگی و درگوشی خبر را تکذیب کرده یا به اعلام کوتاه "نتیجه بررسی" مراجع ذیربط اکتفا می کند. صدالبته در این راه، استفاده اغلب مردم از شبکه ‏های اجتماعی همراه و "شایعه ‏پذیری ذاتی" ایرانیان را بزرگترین کمک و تسهیل‏ گر می ‏توان به حساب آورد.

قبل از اینکه نظر خود را زیرلب زمزمه کنید یا از پشت عینک موافق / مخالف، به مطلب نگاه کنید، ادامه نوشته را مطالعه فرمایید

شاید بیان چند مثال از انبوه موارد پیش‏ آمده، برای روشن‏ ترشدن مطلب لازم باشد. ماجرای "سه هزارنفربورسیه غیرقانونی" که دولت قبل به آن متهم شد و سروصدای زیادی هم به راه افتاد اما در نهایت با بررسی نمایندگان مردم در کمیسیون اصل نود و نهادهای ذیربط – حتی مسئولین وزارت آموزش عالی – مشخص شد ماجرا آنچنان که ظرف شش ماه پیش از آن برسرزبان‏ها و تیتر روزنامه ها بوده است، نبوده ! و تنها هفت تا ده نفر از این سه هزار نفر مشکلات قانونی داشته‏ اند که برای کشوری مانند ایران چندان عجیب و غریب نیست. اما سوال اینجاست که آیا رسانه‏ هایی که به هرشکل تیتر "اقدام غیرقانونی دولت دهم" را جار می زدند و مقاله‏ ها و یادداشت‏ها و فریادهای واقانونا بلند می‏ کردند، با همان حجم و در طول مدت مساوی، به بیان واعلام نتیجه بررسی‏ ها و اشتباه بودن خبر اولیه پرداختند؟

صبر داشته باشید تا باهم به پایان مثال‏ها برسیم:)

یکی از اولین اتهاماتی که دولت یازدهم به دولت‏های نهم و دهم چسباند آنارشیستی بودن سفرهای استانی دولت و بی احترامی به عزت مردم دراین سفرها و بی فایده بودن آنها و " لزوم توقف چنین حرکتهایی" در دولت جدید بود اما مانند مورد قبلی، پس از بهره‏ برداری رسانه‏ ای داخلی‏ ها و بیش از آن "خارجی‏ها"، با کمال شگفتی دولت یازدهم نیز طبق همان رویه – حتی شاید بی برنامه ‏تر – به سفرهای استانی پرداخت!! و البته که صدای کسانی که به این تناقض اعتراض یا درباره آن سوال داشتند به جایی نرسید و حتی شنیده نشد.

همه ما به طولانی بودن روندهای اداری کشورمان عادت داریم و می‏ دانیم که برای انجام کار یا پروژه‏ ای در سطح یک سازمان نیاز به زمانی بسیار طولانی و طی پروسه‏ های پیچیده و زمان‏ بر اداری و بوروکراتیک است و صددرصد درباره کل کشور مسئله بسیار پیچیده تر و طولانی تر خواهد بود. حالا حساب کنید که امروز معاون رییس جمهور و رییس محترم سازمان حفاظت از محیط زیست اعلام می‏ نماید که بنزین تولیدشده در داخل آلوده، غیراستاندارد و عامل اصلی آلودگی هوای پایتخت و شهرهای بزرگ است. چند روز بعد – بله اشتباه نخوانده‏ اید، چندروز– چند روز بعد وزرای مسئول ضمن متوقف کردن تولید بنزین در داخل کشور، آغاز واردات بنزین را اعلام می‏ کنند و جالب تر آنکه از هفته بعد نفتکش‏ های حامل بنزین در بنادر ایران پهلو گرفته و اقدام به تخلیه بنزینی می‏ کنند که قرار است یورو4 باشد. از اینجا به بعد دوباره به همان بوروکراسی فشل ایرانی بازمی‏ گردیم و پروسه بررسی صحت و سقم این خبر بیش از یکسال به طول می‏ انجامد تا بالاخره همه نهادها و مراجع مسئول و متخصص حتی خود وزرای مربوطه و سخنگوی دولت اعلام می کنند که :

§        آلودگی هوا ربطی به بنزین ساخت داخل نداشته است

§        بنزین وارداتی در طول یکسال گذشته یورو 4 نبوده است

§        اصولا بنزین تولیدشده در پالایشگاههای کشور در استان تهران توزیع نمی‏ شده است!

واضح است که اگر از زیرسوال رفتن جهاد علمی و دانشی متخصصان و کارگران هموطنمان در طول تحریم بنزین که منجر به خودکفایی و دستاوردهای بزرگ علمی دیگر شد، دلسردی جوانان و نخبگان از تلاش و فعالیت در راستای خودکفایی و تهمت‏ها و افتراهایی که به بی‏ ارزش شدن مقاومت ملت ایران در برابر استکبار و استعمارنو انجامید؛ بگذریم، با دانش من و شما نیز سرمایه‏ ای که در طول این یکسال از کشور خارج شد و مبالغی که احیاناً در این میان جابجا شد یا به برخی افراد زحمتکش بابت پورسانت پرداخت شد قابل حدس و محاسبه سرانگشتی است. آیا نظر نهایی نهادها و بی‏‏ اساس بودن ادعای اولیه، با همان حجم و گستردگی که خبر نادرست، رسانه‏‏ ای شده بود، اعلام و رسانه ای شد؟

معمولا شش‏ماهه دوم سال، زمان برگزاری کنسرت‏ها و وقوع رویدادهای فرهنگی جمعی است. اما روزهای پایانی سال 93، با هیاهوی همه رسانه‏ های "یک‏طرفی"، خبر کنسرت‏های لغو شده، برسر زبان‏ها افتاد و چه تحلیل‏ها و تکذیب‏ها و ادعاها و در نهایت استفاده‏ ها و کوبیدن‏ها و خراب‏ کردن‏ها... اما در پایان چه شد؟ معلوم شد که تنها یک کنسرت توسط افرادی خودسر آن‏ هم به دلیل عدم رعایت "عرف و سنن بومی منطقه" توسط گروه نوازنده، لغو شده است و باقی کنسرت‏ها به دلایلی دیگر – نمی‏ خواهم به تعمدی بودنش فکر کنم – لغو شده یا برگزار نشده‏ اند مثل کنسرت در دانشگاه شهید بهشتی که به دلیل آماده نشدن سالن برگزاری بود یا دیگری که به دلیل دعوای شخصی مسئول انجمن دانشجویی با رییس دانشگاه برگزار نشد. در این میان حتی کنسرت سالارعقیلی در مشهد نیز که برگزار شده بود جزء برگزارنشده‏ ها نوشته شد و وا هنراااا و وا خودسراااا و وا خیلی چیزهای دیگر.... نسبت دادن افزایش شاخص بورس که هرسال در اولین روز کاری بعد از تعطیلات نوروز اتفاق می‏افتاده، به رفع تحریم‏ها و و آغاز رونق اقتصادی!؛ اشتباه خواندن ساخت و تحویل مسکن مهر و درعین حال سعی نافرجام در آغاز دوباره آن به نام مسکن اجتماعی و باهدف "ثبت کردن افتخارش به نام دولت یازدهم"؛ گلایه و بعضا فحش‏ کاری رسمی دولتهای قبل برای نوسان قیمت بلیط قطار، ارزاق، میوه و مایحتاج عمومی مردم در شب سال نو و افزایش نجومی و چندباره قیمت بلیط قطار، میوه و کالاهای اساسی در نوروز و پایین نیامدن دوباره آنها؛ آگراندیسمان مطبوعاتی و شبکه‏ ای برای حذف افراد مسن و قدیمی – بخوانید عوامل راستگرای غیرهمسو – از اتاق‏های بازرگانی و جایگزینی جوانان متخصص که منجر به انتخاب( یا انتصاب) افراد دولتی و سه‏ لتی درراس هرم اتاق‏های بازرگانی شد، حذف یارانه پردرآمدها که یکی تکذیب می‏ کند و یکی تایید، دیگری دولت قبل را برای آغاز آن شماتت می‏ کند و دیگری از حذف کامل آن خبر می‏ دهد و این آخری که وزیر محترم کشور دوماه تمام از پولهای کثیف درانتخابات حرف می زند و به دنیال او رسانه ها هیاهوکنان حرف می زنند و حرف می زنند و حرف می زنند اماوقتی بالاخره به مجلس کشانده می شود تا درباره حرفش سند ارائه کند خیلی آهسته می گوید من نگفتم  رسانه ها گفتند و من از طرف آنها عذر می خواهم!!!! و .....

فقط یک سوال وجود دارد:

دولت یازدهم درطول دوسال فعالیت خود، کدام پروژه/پروژه‏ های کلان در هریک از زمینه‏ های کلیدی(فرهنگ، اقتصادو...) را به انجام رسانده است؟

الان که خوب فکر می‏کنم چون اصلا دوست ندارم بیسواد، بی‏شناسنامه یا بی.... صدایم کنند یک سوال کم‏ دردتر مطرح می‏ کنم:

دراین هیاهو و شلوغی، هرشهروند معمولی ایرانی چند شتر گم کرده است؟ با بار یا بدون بار فرقی ندارد...