توئیزر 61 : چاییدگی یک مقام آگاه

 

اعتصاب

دولت کانادا جایزه جهانی مدیریت اعتصابات و شورش‏ها را ازآن خود کرد. این جایزه زمانی به دولت کانادا تعلق گرفت که این دولت توانست به بهترین شکل ممکن و بدون درد و خونریزی، مسئله اعتصاب سراسری کارکنان شرکت پست کانادا را حل و فصل کند و خلاص! پیش از این، کارکنان شرکت پست کانادا در اعتصابی سراسری، همه محموله ‏ها و نامه ‏های مردم را زمین گذاشته بودند و رفته ‏بودند جلوی وزارت مربوطه اعتصاب کرده بودند تا یک نفر بیاید و تقاضاهای آنها را بشنود و بالاخره همانطور که مرسوم است، یا فحشی - چیزی بدهد و یا با وعده بفرستد بروند. اما دولت کانادا طی اقدامی مدیریتی، به همه صدونودوخُرده ‏ای کشور دنیا نامه نوشته و درخواست کرده که تا اطلاع ثانوی به کانادا نامه نفرستند و طبعاً منتظر جواب نامه ‏هایشان از کانادا هم نباشند. نیروی انتظامی کانادا هم به مردم هشدار داده که هر نامه ‏ای از کانادا دریافت کردید کلاهبرداری است و ما نفرستاده ‏ایم و لطفاً ضمن حفظ هشیاری خود، از ارسال رمزدوم و مشخصات حسابهای بانکی خود در پاسخ به این گونه نامه‏ ها خودداری کنید.

گفتنی است به دلیل اعتصاب کارکنان شرکت پست کانادا، آن نامه دولت، به دست کشورهای دیگر نرسیده است و کشورهای دیگر همچنان منتظر نامه از کانادا هستند.

 

پیشآمد

پیش‏آمد است، پیش می‏آید. نماینده مردم و عضو کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس اعلام کرد ترجمه ‏ای که وزارت امور خارجه از متن CFT به مجلس داده و مجلس هم آن را تصویب کرده و برای تأیید به شورای نگهبان ارسال کرده است، اشتباه بوده است. نماینده مجلس، ضمن بیان این مطلب افزود: ترجمه وزارت امور خارجه برخی اشتباه‏ ها دارد و با متن اصلی CFT مطابق نیست و باید دوباره ترجمه شود. وی یادآور شد که همین اشتباه برای متن برجام هم اتفاق افتاده بود.

یک مقام آگاه در وزارت امور خارجه در پاسخ به خبرنگار ما گفت: پیش‏آمد است و پیش می‏ آید! وی که صحبت می‏کرد اضافه‏ کرد: اشکال در ترجمه متون انگلیسی اتفاقی نادر و غیرقابل باور نیست و ممکن است همیشه پیش بیاید زیرا اینترنت وزارتخانه گاهی دچار قطعی می‏شود و ممکن است درست در همان زمان قطعی ما بخواهیم از Google Translate یا یک سایت مترجم آنلاین دیگر استفاده کنیم. وی از فرصت استفاده کرد و از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات خواست تا اینترنت پرسرعت بدون قطعی به وزارت خارجه اختصاص داده شود.

 

چاییدگی

سخنگوی مدیرعامل شرکت نیشکر هفت تپه خوزستان اعلام کرد: مدیرعامل شرکت نیشکر هفت تپه فراری نیست، فقط سر کار نمی ‏آید. وی ضمن اشاره به سرماخوردگی مدیرعامل این شرکت که از این جدیدهاست از کارگران این شرکت خواست که به اعتصاب و اعتراض خود پایان دهند. سخنگوی مدیرعامل همچنین در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه چرا حقوق کارگران این شرکت چندماه است که پرداخت نشده گفت: دقیقاً وقتی که مدیرعامل می‏ خواستند از خانه خارج شده و به شعبه بانک مراجعه کنند تا حقوق کارگران را بگیرند و بیاورند، یک عدد عطسه عارض شده است. چون ایشان نمی‏دانسته ‏اند که عطسه مذکور، صبر بوده یا جَخ، لذا همانجا جلوی در خانه نشسته ‏اند که متأسفانه به دلیل بارندگی و برودت هوا، دچار چاییدگی شده ‏اند و تا اطلاع ثانوی امکان هیچ پرداختی ندارند.

آخرین خبرها حاکی است حقوق کارگران این شرکت پرداخت شده اما مدیرعامل همچنان در چاییدگی به سسر می برد.

 

من در درس تاریخ ضعیف هستم!

خلاصه یک مصاحبه کاری برای استخدام یک مدیر نجومی

راه راه/ خیلی خسته تر از این هستم که به مصاحبه ادامه بدهم، اما خودم را با این وعده که “ظاهراً فقط یک نفر مونده” گول می زنم و پوشه سرخ رنگ را پیش می کشم. همینطور که پرونده اش را زیر و رو می کنم بلند صدا می زنم: نفر بعدی لطفاً ! این یکی هم همه شرایط اولیه اش کامل است. فیش حقوقی بالای پنجاه میلیون تومان، حساب ارزی و ریالی در بانک های خارج از کشور، تابعیت دوم، مالکیت چندشرکت خصوصی و حضور در هیئت مدیره چندشرکت دیگر و غیره! خودش باجناق دکتر کلمرودی است و خانمش صبیه حاج آقا محبت، این هم مستندات فعالیت فرزندانش در صرافی، نقل و انتقال ارز، پیمانکاری های ویژه نفت وگاز و واردات کالاهای خاص… تصمیم می گیرم خیلی طولش ندهم.

هنوز کاملاً  روی صندلی مقابلم جاگیر نشده که نگاهم را از پشت عینک به او می دوزم و ضربه اول را می زنم: “بزرگترین مانع ارتقای رفاه، آسایش و سلامت مردم چیه به نظر شما؟”  از سادگی سوال خوشحال به نظر می رسد و می گوید: “بله، البته بدیهیه که لغو کنسرت ها و شعار مرگ برآمریکا از موانع بزرگ آسایش و رفاه مردم ماست!”
چندان دلچسب به نظر نمی رسد. با نارضایتی لبهایم را کج و کوله می کنم و می پرسم: “اگر شما مسئول تقسیم بودجه کشور باشید اولویت را به چه مسائلی می دهید؟” تنه سنگینش را جابجا می کند و صدای ناله صندلی را در می آورد:
“ساده است! ما هیچ جنگ یا تجاوزی به مرزهامون– نه داخلی و نه خارجی –  در تاریخ سیصدسال گذشته ایران نداشته ایم که لازم باشه در مقابلش دفاع کنیم یا برای حفظ جان و مال و ناموسون حرکتی از خودمون نشون بدیم!” لبخند مسخره ای می زند و ادامه می دهد: “البته من همیشه در درس تاریخ ضعیف بوده ام اما به همون دلیل که عرض کردم، بنده به شخصه اولویت بودجه کشور رو اختصاص میدم به حمایت از هنرمندانی که به شبکه های تلویزیونی خارجی رفتن. حتماً مستحضرید که هیچ راهی بهتر از این برای حفظ و اشاعه زبان پارسی نیست و…”
حرفش را قطع می کنم و با کمی جدیت ساختگی می گویم: به عنوان سوال آخر بفرمایید اگر امام خمینی، همون سالهای اول جنگ، قطعنامه رو قبول می کردند، بهتر نبود؟ با چشمان گرد شده به من زل می زند و همزمان آب دهانش را قورت می دهد، دستمالی از جیبش در می آورد و عرق روی پیشانی و قسمت های خالی جلوی سرش را پاک می کند و با تعجب می پرسد: “امام خمینی؟!!”
نگاهی به تاریخ تولدش می اندازم، خرداد ۱۳۴۲٫٫٫ سر بلند می کنم و با ناباوری تکرار می کنم: بله امام خمینی، رهبر انقلاب اسلامی ایران! باز همان لبخند مسخره را تحویلم می دهد و می گوید: البته همونطور که عرض کردم من همیشه در درس تاریخ ضعیف بودم!
نفس راحتی می کشم، پوشه را می بندم و خودم را روی پشتی صندلی رها می کنم. لبخند می زنم و می پرسم: حقوق پیشنهادی شما چقدره؟

بیشتر بدانید: rahrahtanz.ir