گاهی اوقات، اتفاقات یک چهارشنبه شب گرم مهتابی کافی است تا یقین پیدا کنید «تاریخ تکرار میشود؛»، گرچه ممکن است یک سر این اتفاقات، در خانه «لورن باکال» -ستاره سالهای دور هالیوود- در ساختمان مشهور داکوتای نیویورک و سر دیگر آن در هشتمین جشن انجمن نویسندگان و منتقدان سینمای ایران در ایوان شمس تهران باشد.
1-آمریکای بعد از جنگ جهانی و دوران جنگ سرد؛
به گزارش رجانیوز، وقتی جنگ جهانی دوم، با همهی آثار ویرانگرش به پایان رسید، همانطور که پیشبینی میشد، سیستم دوقطبی جدیدی با قدرت گرفتن شوروی و آمریکا در جهان شکل گرفت که در دو سوی این بردار، دو سیاستمدار عجول و متوهم قرار داشتند؛ «هری ترومن» بهعنوان نمادی از کاپیتالیسم و «ژوزف استالین» به عنوان مظهر کمونیسم.
ترومن که در 12 آوریل 1945 به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شد، پایهگذار نوعی توهم توطئهی مدرن در دکترین سیاست خارجی آمریکا و آغازگر دوران موسوم به «جنگ سرد» است که این سیاست او تا چهار دههی بعد هم ادامه پیدا کرد. در نتیجه این توهم توطئه، نابودی متحد دیروز آمریکا در مقابل نازیسم، یعنی شوروی و محو آن از نقشهی جهان، به اولویت نخست سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل شد. فرض مقامات آمریکایی بر این بود که کمونیستها به دنبال صدور انقلاب خویش هستند و لذا پیگیری مسائل داخلی باید به نمایندگان معتمد دولت سپرده شود تا بتوانند از نفوذ کمونیسم در داخل کشور جلوگیری نمایند. یکی از این نمایندگان سناتور «مککارتی»، نمایندهی جمهوریخواه سنا بود.
سناتور جوزف مککارتی
مککارتی سناتوری است که جهان او را با سخنرانی مشهوری که در بین گردهمایی زنان حزب جمهوریخواه آمریکا در شهر ویلینگ واقع در ویرجینیای غربی بود، میشناسد. او در این سخنرانی اشاره به لیستی 205 نفره میکند که با اسناد معتبر، وابستگی آنها به کمونیستها یا طرفداری و هواداری این طرز تفکر اثبات میشود. این سخنرانی بلافاصله در رسانههای دولتی آمریکا ضریب میگیرد و تحت تأثیر فضاسازی انجام شده، تا چهار سال جامعهی آمریکا بهخصوص سه قشر کارمندان سیاسی دولت، هنرمندان و فرهیختگان، بیمهریهای عمیقی را تجربه میکنند. طی سالهای 1950 الی 1954 میلادی است که اسم سناتور جوزف مککارتی به عنوان یکی از چهرههای ماندگار در عرصهی سیاست و حکومت ایالات متحدهی آمریکا علی الخصوص حد فاصل جنگ سرد شوروی و آمریکا (1945 الی 1989 میلادی) شناخته میشود. جالب آنکه گرچه روزنامههایی مثل نیویورک تایمز بازتاب گستردهای از سخنرانی او در همان زمان داشتند، اما سند این سخنرانی مشهور مککارتی که در فوریه 1950 ادعای کمونیست بودن 205 نفر را مطرح میکند، تاکنون در هیچ کتابخانهای پیدا نشده است.